ناخودآگاه 2
در تقسیم بندی ذهن بر اساس نظریه ای که فروید مطرح کرد و سالهاست که از این تقسیم بندی در شاخه های مختلف روان شناسی استفاده می شود، سه قسمت عنوان می شود: هوشیار(خودآگاه)، نیمه هوشیار، ناهوشیار(ناخودآگاه).
بخش هوشیار همان بخشی است که ما آگاهانه در تصمیم گیری ها از آن استفاده می کنیم و دقیقا می دانیم که به چه دلیل وبا چه منطقی تصمیم گرفته ایم. در مورد شناخت ما از اشیا و دنیای اطرافمان فعالیت می کند.بخش ناهوشیار یا ناخودآگاه آن بخشی است که سبب می شود ما تصمیمی بگیریم و بعد اگر از ما بپرسند که چرا چنین کاری انجام داده ایم، نتوانیم دلیلی واضح، روشن و شفاف برای آن داشته باشیم. بخش نیمه همشیار ذهنمان همان بخشی است که در زندگی روزمره همراه ماست، برای به خاطر آوردن آدرس خانه مان، نحوه صحبت کردنمان، یافتن وسیله ای در کمد لباسهایمان و هر چیزی که به عنوان اطلاعات در دسترس ماست.
اطلاعات موجود در ذهن نیمه هوشیار به راحتی به بخش هوشیار ذهن منتقل می شوند، به همین دلیل است که به راحتی شماره تلفن یکی از دوستان صمیمی را به خاطر می آوریم، مسیر همیشگی به سمت خانه را گم نمی کنیم و در سوپرمارکت محل به راحتی قفسه مواد مورد نیاز همیشگیمان را پیدا می کنیم.
ولی موضوع در مورد ناخودآگاه فرق می کند. خاطرات و اتفاقات ذخیره شده در ناخودآگاهمان به این راجتی ها وارد بخش هوشیار ذهنمان نمی شوند و به این راحتی ها نمی توانیم با آن ارتباط برقرار کنیم. متاسفانه موارد زیادی از اعمال ما تحت تاثیر ناخودآگاه صورت می گیرد و گاهی بر قسمتی از مسیر زندگی و گاهی بر کل زندگی حاکم می شود.
احتمالا خواندن چند سطر بالا ترسی در درونمان ایجاد کند از هیولایی به نام ناخودآگاه که ما مدام به خود و در درون ذهن خود حمل می کنیم که هر آن احتمال دارد ما را به قعر بدبختی و بیچارگی فرو بکشد. اینجا این نوید را می دهم که گاهی همین به ظاهر هیولا باعث پیشرفت و موفقیت ما هم می شود.
ادامه دارد...
نوشته شده توسط: هانیه جداری
منتظر ادامه اش هستم