احساسات ترسناک
تنهایی، اضطراب، خشم، نگرانی، حقارت، عذاب وجدان، احساس گناه و کلی احساس ترسناک دیگر
کدام یک از این احساسات برای انسان ترسناک تر است؟ تجربه کدام احساس فشار بیشتری بر افراد وارد می کند؟
هر کس براساس تجربه های خود یک یا چند مورد از این احساسات را ترسناک و پرفشار قلمداد می کند و برای فرار از فشار این احساسات دست به اعمالی می زند که گاه مفید و گاه غیر مفید است. باورها و شناخت های هر فرد براساس تجربه های آن فرد در رویارویی با اتفاقات پیرامونش شکل می گیرد و باعث می شود که راه های برون رفت از شرایط پرفشار را بیاموزد. ولی ماجرا از همینجا شروع می شود. راهی که زمانی در کودکی و یا نوجوانی برای خلاصی از آن فشار استفاده می شد، امروز در شرایط زندگی کنونی کارساز نیست و گاهی حتی مخرب و آسیب زاست.
اگر در کودکی قهر کردن، باعث جلب توجه یکی از والدین می شد و فرد را از تجربه احساس تنهایی می رهاند، امروز در جوانی و میانسالی پاسخ مورد نظر را ایجاد نمی کند. اگر نق زدن نتیجه اثر بخشی برای دوران کودکی داشت و باعث می شد نیاز پاسخ داده شود، امروز در رابطه عاطفی پاسخ مناسب دریافت نمی کند.
بسیاری از راه های آموخته شده در دوران کودکی برای سازگاری با شرایط احساس فشار، در بزرگسالی یک حرکت مذبوحانه است که نتیجه ای به جز افزایش احساس فشار ندارد و فرد برای رهایی از احساس ترسناک دست به تکرار نامناسب و نابه جای آن روش آموخته شده می زند و در تله رفتاری خود گیر می کند.
هر چه بیشتر تلاش می کند، مثل فردی که در باتلاق فرو رفته است بیشتر و بیشتر با احساس ترسناک احاطه می شود و راه رهایی دورتر و دورتر می شود. و در نهایت اعلام می کند که من هر کاری می کنم نمی توانم خودم را نجات دهم. غافل از اینکه هر کاری که می کند در اصل تکرار همان روشی است که آموخته است.
این لحظه همان زمانی است که باید از خود بپرسید: این کاری که من انجام می دهم چه سودی برای من دارد؟ اگر این کار را انجام ندهم، چه اتفاقی می افتد؟
به سوال بالا بیاندیشید و پاسخ هایتان را با من به اشتراک بگذارید تا به آنها بپردازیم.
نوشته شده توسط: هانیه جداری
ممنون.
اگه خواستید میتونیم با هم تبادل لینک کنیم.